A Walk To Remember

A Walk To Remember
(Uzaktaki anılar)

“Her şeyin çok küçük olduğu gezegenimin yerini gösteremem sana. Belki böylesi daha iyi. Yıldızım senin için herhangi bir yıldız olsun. Böylece gökyüzündeki bütün yıldızlara bakmayı seveceksin… Hepsi senin dostların olacak. Hem sana bir armağan vereceğim. Yıldızlardan birinde ben yaşıyor olacağım. Ben gülüyor olacağım bir tanesinde. Ve geceleyin gökyüzüne baktığında bütün yıldızlar gülüyor gibi olacak… Yalnızca senin gülen yıldızların olacak. Ve üzüntün hafiflediğinde (zaman bütün acıları hafifletir) beni tanımış olmak hep seni mutlu edecek, dostum olarak kalacaksın. Benimle gülmek isteyeceksin. Bunun için de arada bir pencereni açacaksın… Dostların gökyüzüne bakıp bakıp güldüğünü görünce çok şaşıracaklar! Onlara ‘Yıldızlar hep güldürür beni!’ diyeceksin. Deli olduğunu düşünecekler. Sana nasıl bir oyun oynadığımı görüyorsun… Sanki sana yıldızlar yerine gülmesini bilen bir sürü küçük çan vermişim gibi olacak…”

Amıyane tabiriyle piçliğin kitabını yazabilecek bir erkek karakterle; masumiyetin ve insancıllığın kitabını yazabilecek iyilikte bir kızın, önyargılarla başlayan ilişkisinin zaman içinde aşka dönüşmesini anlatan bir filmde sıra.

Landon Carter ( Shane West) okulun popüler çocuğu. Kendisinden sevimsiz olmasın, birkaç sevimsiz tiple birlikte bir sevimsizler çetesi kurmuşlar. Hayatlarını orada burada aylaklık edip sürterek geçirmek, etraflarında ezik olarak nitelendirdikleri insanlarla dalga geçmek ve onları dışlamak adetleri olmuş.

Jamie Sullivan (Mandy Moore) ise sevimsizler çetesinin hedefindeki eziklerden(!?) biri. Okulda katılmadığı organizasyon kalmayan, boş vakitlerini öğrencilere ders vererek olsun, sosyal yardımlar olsun hep dolu dolu geçiren, dinine inanılmaz bağlı bir karakter. Hatta bu din kısmı da filmin eleştirilen noktalarından biri; aşırı Hıristiyan propagandası yapılıyor diye eleştirenler var. Ama amacın din propagandası olduğunu düşünmüyorum. Açıkça yazamıyorum spoiler olacağından ama; hayata sımsıkı sarılabilmesini sağlayan ve umudunu yitirmemesini sağlayan tek şeyi dini. Çaresizliğine bir nebze de olsa çare bulmak için dualara sarılıyor. Tanrıyı gerçekten çok mu seviyor; yoksa sevmeye mi çalışıyor orası kişiye göre değişir. Zira; “Tanrıdan nefret etmem için bir neden oldun” demesi misal Tanrıya içten içe kızan; ama kızdığını belli ederse daha fazla cezalandırılabileceğini düşünen bir insanın sözleri gibi. Samimi bir dindarlığı yoktu bana kalırsa. Tamahkar görünmeyi seçmişti o kadar.

Neyse efenim; serseri başrol karakterimiz yaptığı bir serserilikten ötürü okulda sosyal sorumluluklar, okul tiyatrosunda görev alma gibi cezalara çarptırılır ve bunlara adaptasyon sağlayamaz. Kendisine bir yardımcı lazım olur ve bingo! “Jamie saved my life.” Ve Jamie, yardımdan yardıma koşmaya elbet hazırdır; lakin tek şartı vardır; “Bana aşık olma!” Mümkün müdür? Romantik bir filmde çok da mümkün olmasa gerek=P

Okul çetesinin üyelerinin zorbalıkları, Jamie’nin peder babası, Landon’un parçalanmış ailesi, başka başka dramlar filan derken çabucak bitiveriyor film. Her ne kadar “işte bu film!” diyememiş olsam da sıkılmadan izlediğim bir filmdi.

Filmi bu kadar etkileyici kılan ise Jamie’nin hayatı boyunca yapmayı arzuladığı dilekleri yerine getirebilmesi için Landon’un kendini paraladığı sahneler. Gözler dolu dolu izleniyorsa ne dramdandır ne de başka bir şeyden. Sorumlu hep bu sahneler!

Çok klişeleşmiş bir konu, tipik bir gençlik filmi olarak başlayıp sonrasında drama dönüş yapmış bir film; ama yüksek beklentilerle izlenebilecek bir film değil. Beklentilerinizi yüksek tutmanız hayal kırıklığına uğramanıza neden olur; popüler çocuk, kaybetmeye mahkum kız, nefretle başlayan aşk tarzı filmlerden haz alanlardansanız severek izleyeceğiniz bir film. Beni çok tatmin eden bir film değildi; ama Imdb’de aldığı 7.4 puan belli kitlelerce sevildiğini gösteriyor; siz de o kitleye ait olabilirsiniz. Şans verin bakalım siz de =)

Filmdeki güzel şarkıyla sonlandıralım o zaman. Only hope;

Sevgiler..